مترجم سایت

دریا های هندوکش

دریای غوربند: از شرق کوتل شبر سرچشمه می گیرد واز غرب به طرف شمال شرق به فاصله 80 کیلومتر بین هندوکش و اطراف کوه پغمان امتداد می یابد و سر انجام به دریای پنجشیرملحق می شود.
دریای سرخ آب: از غرب به شمال شرق جریان دارد و سرانجام با معاون بزرگ خود دریای سیغان به دریای بامیان می ریزد.

دریای اندراب: از کوتل خاواک سرچشمه گرفته از شرق به غرب جریان دارد و قراء ده صلاح اندراب، سنگ بران ،بنودشت،امرد ، باجگاه ،خنجان ، گازان را سیراب می کند . و در حد بنو، آب آرزو را با خود گرفته در نواحی دوشی با دریای سرخ آب یکجا می شود و به نام دریای غوری از پلخمری می گذرد و از وسط بغلان به نام دریای قندوز می گذرد و با دریای خان آباد یکجا شده درقلعه زال به دریای آمو می ریزد.

دریای پنجشیر: از کوتل خاواک سرچشمه گرفته تا گلبهار و کوهدامن امتداد می یابد.

رود علیشنگ والینگار: از قسمت جنوب شرق هندوکش سرچشمه گرفته و به طرف جنوب به حرکت خود ادامه می دهد و نورستان را آبیار می کند.

دریای کنر: از پشته خونی قلعه بلور داغ یا بنداب پامیر برآمده در ثمر خیل با دریای کابل یکی می شود.

دریاهای کوه پغمان

دریای کابل: این دریا از دره اونی کوه پغمان سرچشمه گرفته ، جلگه میدان را آبیاری می کند و در حد سرک قندهار مسیر خود را کمی تغیر داده به تنگی للندر به سمت جنوب کوه قرغ داخل می شود بعد از آن به تنک میدان و گل باغ به جلگه ای معروف چهار دهی وصل شده ، پس از عبور از چهارده ، وارد شهر کابل می شود و شهر را به دوقسمت تقسیم میکند و در قسمت تپه مرنجان وبی بی مهر از شهر کابل خارج می شود . وقتی وارد جلگه سروبی شده دریای پنجشیر هم از راه می رسد ودسته جمعی از درونته عبور نموده به جلگه جلال آباد می ریزد . در اینجا دریای کنر هم با اینها ملحق شده از باسول و دکه داخل علاقه آزاد افاغنه مهمند می گردد . سرانجام به دریای سند می ریزد طول این دریا 460 کیلو متر است.

دریای لوگر: این دریا از دامنه گردن مسجد دیمرداد وبلندی جانب جنوب خوات وردک سرچشمه گرفته بعد از آن رخ به شمال سواحل خود را در خوات آبیاری می کند . پس از آن در بین فلات پست شیخ آباد به جلگه شیخ آباد می افتد و پس از آبیاری اطراف و نواحی خود ، از بنی حصار کابل ، علاقه جات شیوکی را آب داده به جلگه بین بتخاک و کابل از پل بگرامی به شمال دریای وصل می شود و طول این دریا 108 کیلو متر است .

دریای غزنی: از سر آب سرچشمه گرفته به طرف مشرق جریان می یابد و از بند صراج و جلگه تورمی گذشته ، وارد جلگه غزنی می شود . وقتی غزنی را آبیاری کرد به جانب غرب دروازه کهنه شهر یا شوسه قندهار متوازی به طرف جنوب به جانب آب ایستاده مقر پیش می رود و در آب ایستاده مقر می ریزد . معاونین کوچک دریای غزنی بنام ها ی کل بروی ، تالاب و قره باغ یاد می گردند.

دریای ترنک: از دامنه شرقی کوه نمکی سرچشمه گرفته و رو به غرب از علاقه های گیلان و آغو جان می گذرد و پس از آن که آب دره رسته را با خود می گیرد نواحی تو خی را آبیاری نموده و سرانجام د روادی مهمند کاملا به مصرف میرسد و طول این دریا352 کیلومتر است.

دریای هلمند: از سنگلاخ نزدیک دهانه دریای کابل سرچشمه گرفته و از شمال به جنوب غرب کوهستانات هزاره جات را پشت سر گذاشته در گرشک داخل ریگستانها می شود ، فاصله این دریا 835 کیلومتر است . گرچه طول این دریا تا کول سیستان به 1000 کیلومتر می رسد و به واسطه گرمای زیاد و ریگستانی بودن مسیر ، بیشتر در راه گم می شود . با آنهم آب این دریا هیچ وقت خشک نمی شود و جریان آن خیلی تند است.
دریای ارغنداب: این دریا از دامنه گل کوه و دره لومان سرچشمه گرفته به جانب سطح مرتفع هزاره جات به طرف غرب جریان دارد ، از سنگ ماشه گذشته ، وارد دره کم عرض به حرکت خود ادامه می دهد و در بین علاقه دی چوپان پیش رفته بداخل دره ارغنداب می شود . آب این دریا کمی شوری دارد و طول آن 413 کیلو متر است به گرشک نرسیده به دریای هلمند می ریزد از این دریا در قسمت عوقانی چندان استفاده نمی گردد.

دریا های سفید کوه

دریای کرم: از قسمت جنوبی سفید کوه سرچشمه گرفته وادی کرم را شاداب می کند و این دریا پس از طی فاصله 352 کیلو متر به نزدیکی عیسی خیل به دریای سند می ریزد.

دریای چمکنی: از کوتل شتر گردن وفلات (ارزه) شروع به حرکت نموده به سمت مشرق پیش م رود و آبهائی که ازسمت شمال می آید باخود گرفته به آب گل غندی یکجا می شوند . طول این دریا در خاک افغانستان بیش از 35 کیلومترنیست زیرا پس از آبیاری منطقه چمکنی از نواحی چیری وارد پاکستان می شود .

دریای آمو (اوکزس): این دریا در پامیر از ارتفاع 4000 متر شروع می گردد و از شمال شرق رو به جنوب غرب جریان پیدا می کند ، در قسمت پنچ خیلی تند و با شتاب است که عبور از آن غیر ممکن است در قسمت شمال شرقی بدخشان دریای آمو یک چرخ مثلثی زده بازهم به مسیر خود ادامه می دهد . آمو یکی از دریاهای معروف و تاریخی است که اسم آن درالسنه های قدیم ذکر شده و پس از طی مسافت 1400 تا1500 کیلومتر به دریای اورال مریزد . دریای آمو در خاک افغانستان تقریبا متوازی باهندوکش است که در بین دو فاصله هندوکش و آمو ، سرزمین های موقعیت یافته که موسوم به بدخشان ، قطغن و با کنرهای قدیم می باشد که از شمال شرق به طرف غرب امتداد می یابد . در حال حاضر عرض دریا در بسیاری از جاها بیشتر از5 کیلومتر است . قسمت کم عرض آن در نواحی حیرتان واقع شده است.

دریاهای کوه سلیمان

دریای کومل: این دریا از کوه سلیمان سرچشمه گرفته ب طرف جنوب شرق جریان دارد طول آن 352 کیلومتر است. این دریا از دیره جات گذشته به سند ملحق می شود.

دریای لورا: از حوالی گندوجیه مربوط شعب کوه سلیمان سرچشمه گرفته به سمت شرق جریان پیدا می کند با اینکه به طرف هلمند روان است ولی آبش به هلمند نمی رسد . طول این دریا 352 کیلو متر بوده پس از گذشت از علاقه شورابک اخیرا به کول سیستان می ریزد.
.

دریای هاروت: این دریا از کوههای جنوب غرب هرات منبع گرفته به جانب جنوب غرب روان است . این دریا پس از آبیاری اطراف خود فاصله 431 کیلومتری را طی کرده به آب بند سیستان می ریزد

کوه های افغانستان

کوه هندوکش:
این کوه به امتداد سلسله جبال هیمالیا از نواحی پامیر داخل افغانستان امتداد یافته، ازجنوب بدخشان گذشته در دره بامیان که شروع کوه دیگری است به اسم کوه بابا، ختم می گردد. ارتفاع قله این کوه 6650 متر بوده که به نام تیراج میر معروف است و از سطح دریا 8300 متر ارتفاع دارد. نواحی مرتفع این کوه تقریبا همیشه پوشیده از برف بوده و دره های بی شماری در دامنه های این کوه بوجود آمده که معروفترین آنها از این قرار است: دره های واخان ، شغنان، منجان ، جرم ، درایم، کشم، ارسج، فرخار، دره اشکمش، خوست، فرنگ، سمندان، اندراب،خنجان، دوآب وسراب، در شمال ،و از طرف جنوب دره پنج، نور ، کم ، پشال ، باندول، اشپی، اسکین، پنجدره نجراب، دره هزاره، بازارک، پاران ده ششل ، سالنگ ، اشاوه ، شکاری ، کپچاق، چهارده ، بامیان ، سیغان، کهمرد.
طول هندوکش در حدود 600 کیلومتر است که به دو قسمت شرقی و غربی تقسیم می شود و هندوکش غربی نسبت به هندوکش شرقی کوچک تر است و دره معروف پنجشیر در دامنه جنوب شرقی آن موقعیت دارد.

2.

کوه بابا:
کوه بابا در بین هندوکش و فیروز کوه واقع بوده و به طرف غرب به مسافت 200 کیلومتر امتداد دارد . ارتفاع این کوه از 400 تا 5140 متر می رسد و قله معروف آن به نام شاه فولادی یاد می شود که 5600 متر ارتفاع دارد .
دریای بلخ از قسمت شمال این کوه سرچشمه می گیرد و آب آن به 18 نهر تقسیم می شود از این رو نواحی بلخ را به نام 18 نهر هم یاد می کنند.

3.

فیروز کوه:
این کوه از قسمت شمال چهل برج شروع شده و موازی با تیربند ترکستان مایل به جنوب ادامه پیدا میکند و تا گوشه هرات می رسد طول این کوه 352 کیلومتر است.

4.

سیا کوه:
این کوه از گوشه غربی کوه بابا شروع شده تا جنوب غرب هرات ادامه می یابد و دریاهای خاشرود و خورد رود از همین کوه سرچشمه می گیرند . طول این کوه 628 کیلومتر است.

5.

تیر بند ترکستان:
این کوه از کوه بابا جدا شده به طرف بالا مرغاب پیش می رود و طول این کوه 200 کیلومتر است . قله معروف آن که در نزدیکی ایران است معروف به قره جنگل بوده که 2985 متر ارتفاع دارد.

6.

کوه پغمان :
این کوه شاخه از کوه هندوکش است که به جنوب کوه بابا واقع بوده و با کوه بابا متوازی گفته می شود . شاخه ای از این کوه دره های سرخ پارسا و شیخ علی را از حصه شمالی بهسود هزاره جدا ساخته، به طرف شرق در بین هزاره پارسا و جلگه کوهدامن فاصله قدرتی واقع می شود . این شعبه از استالف گذشته به جانب غرب گل دره و شکر دره به رفتار خود ادامه می دهد و از این قسمت یک شعبه به جانب شرق جدا شده کوتل خیر خانه را به شمال شهر کابل بوجود می آورد . با پستی بلندیها ، کوه ده سبز جبال صافی که جلگه سروبی از کوهدامن جدا می سازد ، بوجود می آورد . از قسمت شکر دره به طرف شمال متمایل شده بعد از آن در حد حوض خاص پغمان رجوع به جنوب می نماید و قلل پر برفی را در شرق بهسود و غرب پغمان بوجود می آورد.
در نواحی غرب و شمال این کوه، سرخ پارسا، دره جات بهسود، سوخته وادی، میر سبز ، ناهور ، مالستان ، دایه فولاد ، ارزگان ، غاب، دایکندی ، ایماقستان واقع است و در نواحی شرق و جنوب آن مناطق استالف ، گل دره ، شکر دره ، پغمان ، جلگه میدان ، جلریز ، بیک سمند ، دیمرداد ،خوات ، تورمی، قیاق گل بوری ، تورکان ، ککرک، شاکی ،زرسنگ ، قره باغ ، زرد آلو، تمکی، رسنه، سنگ ماشه، دی چوپان ، خاک افغان ، وادی ارغنداب و گیزاب می باشد . قله این کوه 4300 مترارتفاع دارد و دائم پوشیده از برف است . در ماه جوزا و سرطان برفهای این کوه ذوب شده و چراگاه خوبی برای کوچی ها است.

7.

سفید کوه:
این کوه در شرق افغانستان تقریبا به مسافت 31/5 کیلو متر از شهر پیشاور پاکستان شروع شده و به سمت جنوب پیشروی نموده وادی جلال آباد را از وادی کرم جدا می سازد . بلندترین قله این کوه به نام سیکارم یاد می شود که 4732 متر ارتفاع دارد . قلل این کوه همیشه پر از برف است از این رو افغانها آن را(( سپین غر)) می گویند، از این کوه شاخه های زیادی منشعب شده است و جنگلات انبوهی در دامنه ها و دره های این کوه وجود دارد . دره های که به شمال و جنوب آن واقع گردیده است ازاین قرار است: دره خیبر، نازیان شنوار ، اچین ، ده بالا، پچیدواگام ، وزیری، خوگیانی، کجه، ماما، خیل، نکروخیل شتوا، اشپان حصارک ، غلزائی، تیزین، سروبی، بتخاک،شیوکی،چهار آسیا، موسئلی، سرخاک، التمور،چرخ، تنگی وردک،شنز، ناوه گی، جلگه غزنی، شلگر، آب بند، دله، ازخواه، تیرا، کرم، جاجی،رقبان، حسن خیل، مچل غور، ورد احمد زائی، زرمست، طوطا خیل، میدان خوله دره مین، شمل، نکه، مست توی بیرکوتی.

8.

کوه سلیمان: این کوه ازنگاه اهمیت استراتژیکی به پایه کوه هندوکش می رسد از جنوب کوات و پیشین شروع می شود و تا نهر صوات می رسد . این کوه به سه قسمت تقسیم می شود:
حصه اول : که سرحد مشرقی آریانه را تشکیل می دهد و از جنوب غرب به شمال شرق ادامه دارد . تخت سلیمان به ارتفاع 940 متر در آن قسمت واقع شده و قله دیگرش به ارتفاع 3760 متر از سطح آب می رسد که به کسر غر معروف است.
حصه دوم: همان خود کوه سلیمان است که گوشه شمال آن به سفید کوه می رسد ، این کوه مملو از اشجار است که معروفترین آنها: نشتر،بلوت ، ارچه ، صنوبر، کاج ، خنجک ، بادام تلخ ، شجره الحیات و... می باشد. محدوده جنگل خیز این کوه در خاک افغانستان درخاک افغانستان است.
حصه سوم: آن کوه تیرا است که اقوام افریدی پاکستان در آن سکونت دارند.

9.

کوه قره باتور:
کوه قره باتور در غرب قندوز از سلسله فلات قلعه زال شروع شده ابتدا به جانب غرب و بعدا به طرف جنوب امتداد می یابد. کوتل دشت آبدان میرعلم که معبر شوسه ای بین خان آباد و مزار شریف است در این کوه واقع گردیده است . کوه قره باتور به کوتل بغلان دو قسمت می گردد:
قسمت اول : از آن به طرف شرق شوراب و هزار قاق دور زده تا نهرین واشکمش پیش می رود و در سمت شمال نهرین بار دیگر به جانب جنوب پل علم گیرپیش رفته از سمت شرق به کوههای دوشی وصل می گردد، و پس از آن به طرف جنوب غرب به امتداد خود می افزاید طول دریای اندراب و سرخاب آن را از کوه کیان و نیک پی جدا می کند.
قسمت دوم : آن از کوتل گردابی رخ به شمال می گذارد و دشت آبدان میر علم و تاشقرغان را تشکیل می دهد و بعدا به طرف غرب دور زده به تنگی راطک ایبک ختم می گردد.

10.

عنبر کوه:
این کوه مابین تالقان و حضرت امام صاحب موقعیت دارد . وادیهای فر

نظرات شما عزیزان:

مصطفی

ساعت11:46---15 ارديبهشت 1391

[وب سایت] - [ایمیل]

با سلام خوشحال می شم به این آدرس هم سر بزنید و راهنمایی ام کنید چون تازه تاسیس هستafghanistan2.mahtarin.com

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: